Terapia trójpłaszczyznowa stóp na podłożu fizjologicznym wg Zukunft-Huber to:

• Metoda stworzona przez niemiecką terapeutkę pediatryczną Barbarę Zukunft-Huber, która znajduje od wielu lat zastosowanie w terapii wad wrodzonych stóp nabytych wadach stóp i kończyn dolnych. Obejmuje wnikliwą diagnostykę oraz terapię bazując na rozwoju funkcjonalnym kończyny dolnej w pierwszym roku życia.
  
  
• Terapia zawiera w sobie elementy terapii manualnej, terapii tkanek miękkich oraz globalnych wzorców ruchowych niemowlęcia.
  
  
• Przeznaczona jest dla dzieci z wadami stóp, takimi jak:
  - stopa końsko-szpotawa,
  - stopa płasko-koślawa,
  - stopa sierpowata (przywiedzeniowa),
  - stopa piętowa
  oraz z
  - koślawością kolan,
  - ograniczeniami ruchomości stawów biodrowych,
  - zniekształceniami kończyn dolnych, niedorozwojem kości stopy.
  
  
• Diagnostyka polega na ocenie zakresów ruchomości stawów w teście biodro-kolano-stopa: u niemowląt w pozycji leżenia na plecach, brzuchu lub bocznej, zaś u starszych dzieci w pozycji siedzącej ze złączonymi podeszwowymi częściami stóp.
  
  
• Po dokonanej ocenie wady, z którą mamy do czynienia, terapeuta dostosowuje do niej indywidualną terapię dla danego pacjenta oraz jego problemu.
  
  
• Terapia polega na zastosowaniu technik manualnych poprzez chwyty mobilizacyjne i zakończona jest odpowiednim zabandażowaniem stóp dziecka, aby utrzymać efekty terapii.
  
  
• Do bandażowania wykorzystujemy specjalny elastyczny bandaż o szerokości 4 lub 6 cm, który dobierany jest w zależności od długości stopy dziecka.
  
  
• Jednym z najważniejszych elementów tej terapii jest edukacja rodzica, który ma za zadanie codziennie ćwiczyć manualnie oraz bandażować stopy dziecka, dzięki czemu efekty terapii są szybciej widoczne.
  
  
• Bandaże stosowane w terapii manualnej stóp nie ograniczają prawidłowego ruchu w stawach, dziecko może w nich swobodnie czworakować, wstawać, chodzić oraz biegać.
  
  
• Pomocnym narzędziem poszerzającym diagnostykę i umożliwiającym ocenę postępów terapeutycznych jest podoskop. Pozwala on na ocenę asymetrii obciążenia kończyn dolnych, punktów stycznych stopy do podłoża oraz ocenę jej wysklepienia.

Stosowanie tej metody, może pomóc uniknąć interwencji chirurgicznych (np. wrodzona szpotawość stóp), zakładania gipsów lub szyn.
Ważne, aby pamiętać, że nieprawidłowe ustawianie stóp może wynikać także z asymetrii ułożeniowej, zaburzeń neurologicznych, problemów ze stawami biodrowymi, dlatego bardzo istotna jest konsultacja z fizjoterapeutą w celu postawienia diagnozy i dobrania odpowiednich metod terapeutycznych.