Dysfagia to zaburzenia połykania, najczęściej objawiająca się utrudnionym i nieprawidłowym pasażem pokarmów, napojów, połykanych leków lub śliny z jamy ustnej do gardła, przez przełyk aż do żołądka. W trakcie przełykania mogą pojawić się incydenty zachłyśnięcia, zakrztuszenia czy wymioty.

Objawy zaburzeń połykania:

• „chomikowanie” pokarmów w jamie ustnej
• Kaszel podczas jedzenia lub picia,
• Kaszel bezpośrednio po posiłku
• Zmieniony głos (wilgotny, bulgoczący) po posiłku lub po wypiciu napoju
• Odchrząkiwanie po posiłku
• Piekący ból w klatce piersiowej
• Nudności
• Chrypka
• Zgaga

Dysfagia może być odczuwana jako niemożność formowania kęsa pokarmowego i przemieszczania go z jamy ustnej do gardła i przełyku lub uczucie zalegania kęsa za mostkiem, rozpierania, gniecenia w klatce piersiowej, przeszkody w przełyku albo uczucie zatrzymywania się pokarmu w czasie przemieszczania się przez przełyk.

Dysfagia występuje nie tylko u osób starszych, również dzieci zmagają się z tym problemem. W przypadku noworodków i niemowląt spowodowana może być niedojrzałym układem pokarmowym lub nieprawidłową techniką karmienia. Problemy z karmieniem mogą wystąpić u niemowląt z obniżonym napięciem mięśniowym, również u dzieci z wadami wrodzonymi przewodu pokarmowego tj. niewykształcenie przełyku, przetoki przełykowo-tchawicze, wrodzone zwężenia przełyku.

Konsekwencją występowania trudności z przełykaniem jest ograniczenie ilości spożywanych płynów i pokarmów, selekcja konsystencji płynów i pokarmów, dłuższy czas spożywania posiłków.

Dysfagia może prowadzić do utraty wagi, odwodnienia, stanów podgorączkowych, nawracających infekcji dróg oddechowych.
Dysfagia wymaga rehabilitacji logopedycznej. Logopeda ocenia warunki anatomiczne, przebieg czynności prymarnych tj. jedzenie, żucie, przełykanie, oddech. Planuje oddziaływania terapeutyczne w ten sposób, aby w jak najlepszym stopniu poprawić funkcjonowanie pacjenta.