NTD Bobath jest metodą rehabilitacji, może być stosowana u niemowląt, dzieci oraz
osób dorosłych. U źródeł metody stoi założenie, że istotą nieprawidłowości
rozwojowych są zaburzenia odruchów postawy. Metoda NDT-Bobath podkreśla
znaczenie plastyczności mózgu, nieprawidłowego przetwarzania sensorycznego.
Koncepcja obejmuje ocenę i leczenie pacjenta (dzieci i dorosłych) z zaburzeniami
funkcji układu nerwowego.

Dysfunkcje ruchowe lub zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym powodują, że
pacjenci w inny sposób odbierają wrażenia czuciowe, a ich odruchy fizjologiczne są
nieprawidłowe. Ćwiczenia w metodzie Bobath opierają się na tzw. motor learningu,
czyli nauczania poprzez ruch. Poprzez pozbycie się nieodpowiednich wzorców
ruchowych i utrwalane są te właściwe.

Grupę pacjentów stanowią niemowlęta, dzieci lub osoby dorosłe, u których
stwierdzono:
● asymetrię
● problemy z dystrybucją napięcia (obniżone lub wzmożone napięcie
mięśniowe),
● zaburzenia rozwoju psycho–ruchowego
● uszkodzenia splotów nerwowych
● choroby nerwowo–mięśniowe typu SMA
● przepuklinę oponowo–rdzeniową
● wady rozwojowe
● zaburzenia koordynacji
● zaburzenia karmienia
● mózgowe porażenie dziecięce (hemiplegia, diplegia, tetraplegia)
W przypadku niemowląt, wcześniaków i małych dzieci istotne jest wdrożenie procesu
terapii najwcześniej, aby możliwie jak najszybciej zniwelować nieprawidłowe wzorce.
W trakcie rehabilitacji metodą NDT Bobath terapeuta ćwiczy całe ciało dziecka, nie
skupia się wyłącznie na jego poszczególnych częściach ciałai, np. kończynach.
Fizjoterapeuta edukuje również rodziców, aby mogli kontynuować ćwiczenia,
gwarantuje to szybsze postępy w terapii. Edukacja obejmuje m.in. naukę

prawidłowej pielęgnacji dziecka przez rodziców, zwrócenie uwagi na sposób
noszenia, podnoszenia, odkładania, karmienia, a także zabawę z dzieckiem. Jest to
niezwykle istotne, ponieważ te podstawowe czynności wykonywane w prawidłowy
sposób pozwolą na odpowiednie zaktywizowanie dziecka. W przypadku osób
dorosłych metodę Bobath stosuje się głównie po udarach mózgu lub innych urazach
mózgowo-czaszkowych i ma na celu odzyskiwanie funkcji utraconych – Terapeuta
dąży do odzyskania częściowej lub całkowitej samodzielności przez pacjenta.
W trakcie diagnozy fizjoterapeuta obserwuje i bada pozycje dziecka tj:
1. Leżenie tyłem, przodem i bokiem.
2. Podwieszenie brzuszne.
3. Podciąganie do siadu.
4. Podparcie na kończynach górnych (kkg).
5. Pozycja stojąca.
6. Pozycja siedząca.

Efekty terapeutyczne u pacjentów prowadzonych metodą Bobath przejawiają sie
m.in. poprzez poprawę dystrybucji napięcia mięśniowego, poprawę liniowości
działania mechanizmów dźwigniowych, co determinuje sposób poruszania i
ustawienia poszczególnych części ciała względem siebie.