Gipsowanie to bezpieczny i efektywny środek stosowany od wielu lat w fizjoterapii
pediatrycznej wśród dzieci z zaburzeniami neurologicznymi.

Cele:

- hamowanie spastyczności wśród dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, często w
połączeniu z toksyną botulinową,
- zwiększanie zakresu ruchomości w stawach porzez tzw. gipsowanie seryjne,
- zwiększanie możliwości funkcjonalnych pacjentów z dużymi zniekształceniami narządu
ruchu, np. w celu umożliwienie pionizacji,
- otrzymanie lepszej liniowości ciała i w konsekwencji poprawę motoryki.

Komu dedykowane jest gipsowanie i w jakich schorzeniach?

- w mózgowym porażeniu dziecięcym,
- w dystrofii mięśniowej typu Duchenn’a,
- w idiopatycznym chodzie na palcach,
- w chorobach i zespołach genetycznych,
- w artrogryzpozie,
- przy wrodzonych wadach kończyn.

Ogromną zaletą gipsu, jako środka wspierającego fizjoterapię, jest zabezpieczenie tkanek w
rozciągnięciu pomimo postępujących zmian tkankowych w miarę wzrostu dziecka. Jest
założony na stałe, na dany okres czasu, tak więc nie ma możliwości ściągnięcia go przez
pacjenta. Gips może być tymczasową alternatywą dla ortez, z których dzieci wyrastają i
często oczekują na nowy sprzęt pozostając jakiś czas bez zaopatrzenia ortotycznego.
W gipsach, po zakupie odpowiedniego obuwia, można się przemieszczać i kontynuować
fizjoterapię. Fizjoterapia i gipsy to efektywne połączenie w rehabilitacji.